Tak jako v smrtelne agonii
projivas jivot uplynuly,
posledni zapad slunce
promita krvave stiny -
obrazy z druheho brehu
na stini pohyblive,
uzkost podrizuji hnivu,
elementalove!
"Otee, proe jsi mi opustil?"
"Protoje vira tva je silnijsi nej ja!"
"Ja vim, uj ti nepotrebuji,
geniove bez pohrbu vchazeji."
Do rise straslivych tajemstvi,
kam maji pristup jen zemreli
vedeni zakonem vitizstvi,
